در رسانه اكسيد ، از اكسيد آهن به عنوان مادة مغناطيسي استفاده مي شود كه با بهره گيري از آن ، لايه اي با ضخامت 30 ميلي اينچ روي صفحه تشكيل مي گردد . روش كار به اين صورت است كه مايعي شامل اكسيد آهن را بر روي قسمت داخلي صفحات ريخته و با چرخش سريع آنها ، موجب مي شود كه لاية نازكي از اكسيد آهن بطور يكنواخت روي صفحه ( توسط نيروي گريز از مركز ) ايجاد شود .
اما در رسانة فيلم نازك ، كه ضخامت آن بسيار كمتر از حالت قبل است ( در حدود نيم ميكرواينچ و از اين نظر چگالي مغناطيسي در آن مي تواند بالاتر رود ) ، از روش آبكاري ( SPUTTERING ) از جنس آلياژ كبالت استفاده مي شود . تا به حال درباره ساختمان و اجزاي يك هارد ديسك بحث كرديم . اكنون مي خواهيم ببينيم كه با چه متد يا متدهايي ، اطلاعات با اين حجم بالا روي صفحات هارد نوشته مي شود و سپس مورد بازيابي نيز قرار مي گيرند .
اصولا ذخيره اطلاعات به صورت دائم ، در سيستمهاي كامپيوتري به صورت مغناطيسي يا نوري و يا تركيبي از هر دو مي باشد . در حالت مغناطيسي ، جريان بيتهاي اطلاعات ( 0و1 ) با مغناطيس كردن نقاط فلزي كوچك سطح ديسك ، به صورت يك الگو ( pettern ) ذخيره مي شوند . در زمان خواندن ، اين الگو به جرياني از بيتهاي اوليه تبديل مي شود . در حالت نوري ( عمليات خواندن و نوشتن بر روي يك C D ) معمولاً از نور ليزر نارنجي و يا قرمز استفاده مي شود ، و با تابيدن نور شديدتر در زمان نوشتن ، يك لايه از رنگ سطح ديسك در نقاط صفر سوخته مي شود تا در زمان خواندن نوري برگشت نكند و يا با تأخير برگردد . در زمان خواندن اطلاعات ، نور ليزر ضعيف تر از زمان نوشته شدن ، به سطح ديسك تابيده شده و نور برگشتي از نقاط سوخته شده و نقاط سوخته نشده با يكديگر متفاوت بوده كه باعث ايجاد جرياني از ( 0و1 ) خواهد شد . در حالت مغناطيسي ، نوري ( ديسكهاي FLOPTICAL ) از نور ليزر فقط براي مكان يابي دقيق محل ذخيره استفاده ميشود و نور هيچ نقشي درذخيره و يا خواندن ندارد و عمليات W/ R به صورت مغناطيسي انجام مي شود . اما حال ببينيم كه در عمل در ديسكهاي مغناطيسي ( مانند هارد ديسك يا فلاپي ديسك ) چه اتفاقي مي افتد تا اطلاعات 0و1 ذخيره و يا بازيابي شوند .
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
